W dawnym dworze rodziny hr. Oborskich
Hol
Drewniana dekoracyjna antresola została stworzona przy przebudowie i nadbudowie budynku w początku XX wieku z inicjatywy rodziny hr. Oborskich, nowych właścicieli majątku mieleckiego. Drewniana klatka schodowa wraz z antresolą od czasów przebudowy aż do obecnych jest jedynym środkiem komunikacji parteru z piętrem dworku. Jako jedne z niewielu elementów wnętrza pałacyku przetrwały ciężkie czasy powojenne w stanie prawie nienaruszonym.
Wnętrze dopełniają meble z początków XX wieku, obrazy ze zbiorów muzealnych, w tym kopie prac Maksymiliana Oborskiego oraz prace Ignacego Pinkasa wypożyczone z Muzeum Regionalnego w Jaśle.
Dawna kaplica pałacowa
Wystawa poświęcona rodzinie hr. Oborskich, ostatnim właścicielom obiektu, dzięki którym jego bryła przybrała obecną formę pałacykową.
Na ekspozycji zaprezentowana jest większość eksponatów związanych z Oborskimi, które obecnie posiada w swoich zbiorach Muzeum. Są to głównie książki z rodowej, zbieranej od XVI wieku biblioteki hrabiów, która liczyła niegdyś około 6 tysięcy pozycji. Każde z dzieł opatrzone jest pieczątkami własnościowymi rodziny, a większość posiada również exlibrisy.
Prócz książek z księgozbioru w sali można oglądać także prace Maksymiliana Oborskiego (zarówno oryginały, jak i kopie), obrazy pochodzące z rodzinnej kolekcji Oborskich takich uznanych malarzy jak m.in.: Piotr Michałowski czy Aleksander Orłowski.
Zobaczyć można także liczne rodzinne zdjęcia hr. Oborskich oraz fragmenty dawnego wyposażenia dworu takie jak kafel z niezachowanego pieca.
Całość dopełniają meble z końca XIX i początku XX wieku ze zbiorów Muzeum oraz wypożyczone od osób prywatnych. Ekspozycja zawiera również stroje i dodatki kobiece z końca XIX i początku XX wieku.
Salonik
Prezentuje wyposażenie dworsko-mieszczańskie z wieków XIX i XX Oglądać można w nim liczne portrety Maksymiliana Oborskiego (założyciela tej gałęzi rodu) pędzla uznanego malarza Piotra Michałowskiego (kopie), które należały do rodzinnej kolekcji sztuki. Poza nimi zobaczyć można fotografie ostatnich właścicieli oraz niezachowanych, dworskich budynków.
W sali znajduje się reprezentacyjny kredens, być może z uznanej wytwórni Stanisława Weryńskiego. Prócz tego w pomieszczeniu można zobaczyć dodatki i bibeloty z epoki.
Sala główna
Największa, najbardziej reprezentacyjna sala Pałacyku. W czasach rodziny hr. Oborskich mieścił się w niej najpewniej salon. Obecnie sala wzbogacona jest meblami ze zbiorów Muzeum z XIX/XX wieku w tym reprezentacyjnym fortepianem z wiedeńskiej wytwórni F. Wirtha. Na ścianach prezentowane są najbardziej okazałe prace, w większości portrety, znanego jasielskiego malarza Ignacego Pinkasa.